Anneke is n schier wichtje, die soamen met heur beide broers opgroeit op de boerderij. Pabbe het n bunder of tien laand, wat beesten, n peerd, wat swienen en vanzulf ook wat pieken, want veural de mannen van t gezin luzzen groag n ei. t Is zulfs zo dat de beide broers met Poasen altied n wedstried hollen wel van heur beiden de meeste eier soldoat maoken kin. Mans, de oldste, het tot zowied het record, van 21 eier die er achtermekoar votwaarkt het. Zien jongere broer, Harm Jan, kin der ook wat van, hij is dit joar bij 19 ophollen met eten, omdat t hum toen toch eernswoar te veul werd.
En Anneke, zij moet hoogstens glimlagen om die roare hobby van heur broers. Echt kirrels, zie je heur denken. Anneke viendt t wel es jammer dat ze t enige wichtje is ien t gezin van pabbe en mamme. Pabbe is altied op t laand doende, net zo as heur broers. En mamme is alteid ien t huushollen bezeg, woar Anneke heur af en toe ook met helpt. Anneke is n rusteg wichtje, ze holdt niet van stoer doen, ze mag wel groag noar school goan, leren is ja nooit verkeerd, en doarom het ze eerste de mulo-opleiding doan, en doarna een secretarezze-opleiding aan een school veur middelboar beroepsonnerwies. En omdat ze ijvereg is en goed leren kin, voltooit ze al heur opleidings zunner ooit iets over te hoeven doen.
En dan komt t noatuurlek op solliziteren aan, want as je e opleiding kloar hemmen moet der toch geld op e plaank kommen, dus Anneke döt heur best om een schiere boan te vienden. En dat lukt heur, ze viendt n boan as secretarezze bij t pelitieburo op e Leek. En t verdient ook oareg goed, want noa n half joar het Anneke al genog geld om te begunnen met t nemen van rielezzen. En ook autorieden gijt heur goed af, want noa n moand of zeuvem hoalt ze heur riebewies. Onnertussen het zo ook nog flink spoard, ze betoalt heur olders honnerd gulden ien e moand aan kostgeld, en al t aandere mag ze hollen, en dus spoart ze eerst veur e aankoop van n eigen auto, en dan wil ze spoaren veur loater, … al wiet ze nog niet hoe loater der uut zigt.
Heur beide broers hemmen al drok verkering, moar Anneke is nog nooit de juuste persoon tegenkommen woar ze loater het leven met deur kan. t Leven gijt deur, en as Mans trouwt en pabbe wordt, en heur jongere broer ook n vaste reloatie krigt, begunt Anneke heur wel eens wat eenzoam te voelen. De beide broers goan elk n kaant op, hemmen ienmiddels ook al heur eigen woning, en Anneke woont nog thuus. Dertig, is ze ienmiddels al, en verkering het er veur heur nog nooit ienzeten. Ze wiet ook niet hoe dat zo kommen is, ze holdt niet zo van uutgoan, messchien is dat wel n reden woarom ze nog nooit e woare Joakob tegenkommen is. Heur olders vienden t wel best zo, t is ook ja nog gezelleg dat de dochter bij heur thuus woont. Moar stiekem hopen ze wel es dat ook Anneke met n partner thuuskomt woar ze gelukkeg met worden kin.
Op n gegeven ogenblik krigt Anneke n uutneudeging veur n verjoardag van één van heur collega’s op t pelitieburo. Anneke viendt t wel fijn, dizze uutneudeging, al viendt ze t wel jammer dat Hillie, heur collega, hielmoal ien Azzen woont. Moar goed, t is niet d’aandere kaant van e wereld, en doarom nemt Anneke de uutneudeging groag aan. Vrijdagoavend om 8 uur wordt ze op e verjoardag van Hillie verwacht. t Is wel eefkes zoeken, doar ien e nijbouw van Azzen, moar as ze t vonnen het, geniet ze volop van t verjoardagsfeestje. Zo tegen elf uur wordt t tied om op huus aan te goan, dus Anneke zet koers richting Leek, en Hillie zwaait heur noa, zij viendt t fijn dat Anneke op heur verjoardag west is, ze mag heur groag, ze kinnen van t begun af goed met nander opschieten.
Anneke riedt over de ringweg bij Azzen richting Rieksweg A28. Alles is hier zo mooi verlicht, denkt Anneke, t kon hoast wel overdag wezen. As ze ook de leste lanteernpoal achter heur loaten het, en ze hiel ien e verte de neonlampen van e snelweg zigt, heur t ze n roare knal, van achter e auto, en op t zulfde mement begint heur auto wat noar rechts te trekken, doar ze vanzulf niet hinstuurt.
Och hemel, denkt Anneke, k zal toch hoop ik geen lekke baand hebben, zo ien t duuster hier, om half twaalf vrijdagoavend, t is ja al hoast nacht. De schrik slagt heur om t haart, zo as vrouw alenneg hier bij pad te zwaarven. Van mobiele tefeloon har de wereld toen nog nooit heurd, dus Anneke begunt heur knap ongelukkeg te voelen. Hoe moet dit nou wieder? Hoe kom ik thuus, en wat zallen pabbe en mamme wel niet denken, die moaken heur vast bodde ongerust, doar kent ze heur olders te goed veur.
Afijn, ze stijt zo wat noa te denken, as der opeens n auto bij heur stopt. n Vrundeleke jongeman met blond hoar stapt op heur af en vragt of ze messchien hulp gebruken kin. Anneke nemt de jongkerel goed in heur op en zigt dat dizze man geen verkeerde bedoelings het.
Ze zeid: ik heurde opeens n geluud van achter kommen, en toen begon de auto noar rechts te trekken, en toen ston ik zo goed als stil, en heb hum hier ien e barm neerzet. Gelukkeg, zegt de jongeman, t is allenneg moar n lekke baand, joe hemmen wis wel n reservewiel ien e woagen leggen. En een krik ook vast wel. Ik geleuf t aal, zegt Anneke, moar ik heb der nog nooit noar omkeken. Joa heur, zeid de jongeman, alles leit keureg onner ien e kofferbak. Moar, zeid er, loat ik me eerst es eefkes veurstellen, ik bin Henk, en ik woon hier vlakbij, aan e raand van Azzen. Ze geft Henk een haand en zegt: mien noam is Anneke, en ik woon op e Leek. Wat fijn dat joe hier veur mij stoppen, en mij helpen willen met dizze pech.
Henk is n hannege vent, en n goeie tien menuten loater het e Anneke heur lekke baand vervangen deur n degelek reservewiel. Anneke is slim opgelucht, en bedankt heur redder ien e nood. k Heb nou wel smerege hannen, zeid Henk, as joe t goed vienen wil ik eerst eefkes noar mien huus om mien hanne te wazzen, dan kin ik joe tenminsten n schoone haand geven. En messchien luzzen jou ook wel n bakje koffie veur e schrik. Ane viendt t best, zol ik dan ook mien olders eefkes bellen maggen, zeid ze, anners wodden ze bar ongerust. Vanzulf, zeid Henk. Anneke riedt achter Henk aan en parkeert de auto bij t huus, noast de auto van Henk. Terwiel Anneke heur ongeruste olders op e hoogte brengt wast Henk zien hannen en begunt n vers bakje kovvie te zetten.
Anneke leit opgelucht e telefoon del en zigt hoe Henk drok bezeg is n lekker bakje kovvie te zetten. Ze zigt ook wat veur n vriendelek gezicht dizze jonge het, dat het ze de afgelopen joaren wel aanders zien. t Lopt al hoast tegen kwart over twaalf as Anneke zeid dat ze nou toch echt noar huus moet. Ze langt Henk de haand en zegt: hartelek bedankt heur, joe hemmen veul veur mij betekend vanoavend. Henk krigt n beetje n kleur en zeid: niks geen moeite heur, ik heb t ja groag veur joe doan, t was ja hiel normoal wat ik doan heb. Messchien kinnen we mekoar nog s weer trevven? Dat zol ik hiel prettig vienden, zeid Anneke. Tuurlek, zegt Henk, as joe mij joen adres geven dan kom ik volgende zotterdag noar joe toe.
Zo is t kommen, Henk en Anneke bennen ienmiddels al meer dan vitteg njoar trouwd, en ze hemmen n fijn gezin , met twee jongens, en … n wichtje. Woar n lekke baand al niet goed veur is!