Veurege keer heb ik jem verteld van t jonkje Sake, die zo n geluk het, omdat er wekeleks noar zien beide groot ollelu gijt die op hun paazen maggen. Sake het gister weer noar opa en ope doeve west, zo nuumt er zien ene opa en oma. En vandoage is er weer bij opa en opoe op e boerderij.
t Jonkje viendt et n feest om de dieren te verzörgen: eerst lopt er met oma noar t swienehok toe, met n emmertje slobber ien e haand. Opoe het n grode emmer met slobber veur de beide swienen, en Sake mag ook n klein emmertje slobber met, die er veurzichteg ien e trog giet. De beide swienen vallen derop aan asof ze nog nooit eten had hemmen. Dan lopt oma met Sake noar de deel van e boerderij woar n grode hoaverkist stijt: ze hoalen der een haalf emmertje hoaver uut, en doarmet lopen ze noar e peerdestal. En t peerd is ook al zo bliede, hij draait zien oren parmanteg noar oma en Sake toe, asof er ze bedanken wil. En as t peerd ok zien eten had het, dan lopen ze noar n grode ton die achter ien e boerderij stijt, en doarien zit het eten veur e pieken. Opoe nemt n grode emmer met, en dut t vol met groan. Sake krigt n klein emmertje, en die döt er ook vol met groan. Dan lopen ze met heur beiden noar t piekehok, en, wat bennen die dieren toch vernemsteg, ze kommen der al aan as ze oma en Sake aankommen zien. En zo moaken toch n boel lewaai, ze konnen wel honger hemmen.
Met n groots geboar streuit oma heur groankorrels deur de ren woar e pieken lopen kinnen as ze niet ien t hok bennen. De beestjes rennen der op af, en moaken ruzie om elke groankorrel – terwiel dat hielmoal niet neudeg is, want der bennen ja groankorrels zat. Moar ja, n piek is bliekboar niet zo snugger, en dus denkt er dat er vechten moet om elke korrel. Sums denken je wel es bij joezölf: wat lieken dieren toch op minsken, die gedroagen heur ja ok niet veul beter.
[quote pull=”right”]Sums denken je wel es bij joezölf: wat lieken dieren toch op minsken, die gedroagen heur ja ok niet veul beter.[/quote]
As aale dieren heur eten kregen hemmen gijt opoe met Sake terug noar e boerderij. Ze zetten de lege emmers weer op e deel, en lopen toe t veurhuus ien. Ien t veurhuus is e keuken, en doar valt meestentieds ook wel wat lekkers te hoalen, dat wiet t jonkje hiel best. Oma moakt n verse kop kovvie kloar veur heurzölf, en Sake krigt van heur n groot glas met ranja, en n koekje derbij, diskeer een meelkoekje met n mooi ploatje derop. Man, wat het dat kereltje n dörst, hij sloekt t hiele glas ranja ien een moal achterover en vragt dan: mag ik nog wel zo n glas, Oma? Ik heb nog zo n dörst.
En opoe is bliede dat ze t jonkje nog wat geven kin. Ze zeid, doe hest ok hard waarkt, hest n extroa glas ok wel verdiend, mienjong. En as dan t tweede glas ranja ok achter de knopen zit, dan komt der een rustege tied aan, want t mirregeten is pas over twee uur. En Opa is der jammer genog vandoag niet, hij is noar e peerdemarkt ien Zuudloaren, dus moet er hum met oma zien te vermoaken.
Oma? Vragt Sake aan opoe. Ik wil groag ien buten speulen moar ik wiet niet wat ik dan speulen moet.
Oma krigt n idee. Opeens valt heur ien dat ze vroeger toen ze zölf klein was zo groag met t tuugrek van mamme, of van opoe, speulde. Zal ik veur dij n tent moaken, jonkje? Dan kinst kamperen, hier bij ons op e boerderij. Joaaaa, ropt Sake, doar het er wel oren noar. Opoe sleept t tuugrek ien buten, gooit der wat olle loakens en deken over hinne, en e tent is kloar, t liekt wel n hiel grode, luxe bungalowtent zo. Al gauw kroept Sake toe e tent ien, en kikt opoe met stroalende ogen aan. Zal oma dij ook wat lekker ophoalen, Sake? Joaaaa oma, dat zol geweldeg wezen.
Oma komt er eefkes loater aanlopen met n emmertje speulgoed, en met n dienbladje met koekjes en snoepkes derop. t Is niet te zeggen wel der et meest geniet, opoe of Sake, moar feit is wel dat ze heur bodde gelukkeg voelen op dit moment. Der is niks mooiers as kamperen bij de boer. Veural als die boer joen eigen opa en opoe bennen.
Bert Weggemans.
Het vorige verhaal over Sake staat hier: Lust Opa wel n ijsco?