Huusdieren brengen hoe je et ok wenden of keren verzörging met zich met. Dat betreft niet allinneg de voeding en de doagelekse wandelingen – even goed moet der ok veur t dier zörgd worden a-je n dag of wat weg willen, of a-de vekaansie wat langer duurt.
Oaflopen moand harren wij zuks aan e hand. Niet dat we zulf weg wadden, mor we kregen der n viervoetege logé bij te verzörgen. De broer en schoonzus van mien vrouw harren zo mor n gelukje. n Kammeroad van heur op Ameland het doar n vekaansiehuuske en har heur groates zien woninkje aanboden veur n weekje vekaansie aan e prachtege Waddenkust. t Hiele gezin kon met, dus met heur zessen wollen ze groag gebruuk moaken van dit royoale aanbod, allinneg wa-der één probleemke: de hond mog niet met.
En dan goan al gaauw de ogen richting Nijbert, want wij passen wel voaker op e hond uut Lochem, woar t gezin van mien vrouws broer en schoonzus woont. Dan moeten der wel eefkes wat omzettings ploats vienden, dan wordt de hond diskeer ien e Stad onnerbracht, bij onze dochter die doar woont. Oaf en toe het ze onze eigen hond n weekend of n weekje, mor nou kreeg ze de oppashond van heur oom en tante. Is ok prima, mor sunds n klein half joar warkt ze niet meer ien e stad, mor op n beheurleke oafstand noamelek ien Lelystad. En was thuus warken veur de corona periode aan beslist niet e gewoonte, tegenswoordeg i-dat al hiel gewoon, dus kin ze volstoan met twee doagen op lokoatsie, en twee doagen warken vanoaf thuus.
Dan blift der nog één aandachtspunt over: toen dochter nog ien e Stad warkte ging ze tussen e mirreg eefkes met e fiets vanoaf t UMCG noar huus, tien menuten fietsen, om de hond uut te loaten en eefkes n loopke met hum te doen. Mor dat kin nou vanzulf niet meer nou ze ien Lelystad warkzoam is. Dus hemmen wij et dan zo regeld dat zij de oppashond s mörgens vroeg uut let, en ’s oavends noa heur wark, en dat wij met ons beiden tussen de mirreg eefkes noar Vinkhuuzen ien e Stad rieden om doar de hond van broer en zus uut te loaten.
Dochter woont op n mooie loakoatsie ien Vinkhuuzen-Zuud, vlak tegen et natuurgebied et Roege Bos aan. Dat kin ja niet mooier. Dus zo gingen wij de eerste warkdag van e nije week met ons beiden noar dochter heur woonplak om de hond op te hoalen en eefkes met hum aan e wandel te goan. Afijn, we kommen bij heur woning aan en zetten e auto op e parkeerploats noast e woning. We heuren nog gien geluud uut e woning kommen, dus et liekt et op et eerste gezicht rustig ien huus. Mor as wij der sleutel toe et slot van e veurdeur iensteken zien we deur et matglas hinne al wel wat swarts hin en weer goan. Dat moet toch n honne steert weden denken wij.
En joa hur, as ik veurzichteg de veurdeur open moak stekt de swarde labrador zien kop al nijsgiereg om et hoekje van e deur. t Is n starke hond, die je a-der dat wil zo aan er kant lopt, dus doe ik de deur niet te wied open. Mor t komt goed, as wij binnen kommen geven we hum eerste zien bakje met brokken, en n bak met fris wodder, woar der hiel snel op aanvalt. En a-der dan zien honger en dörst lest het, doen we hum zien tuugke aan om met hum lopen te goan richting et Roege Bos. Dat hemmen we oaflopen twee joar voaker doan, dus denken we bij onszulf dat we ok diskeer gien roare dingen metmoaken goan.
We lopen et buurtje van onze dochter uut noar et diepke tussen woonwiek en natuurgebied. Prachtege omgeving, et wodder klotst vrolek tegen e beschoeiing aan, de rijt-plumen wiegen ien n heerlek kandans hin en weer.
Komplete ontspanning, denken vrouw en ik as we met e grode swarde hond et brugke oversteken noar et diekje dat langs et bos aanleid is. We genieten volop, en de hond net zo goed. Oaf en toe goan we uut veurzörg aan e kant a-der n groepke minsen aankomt die ok n hond bij heur hemmen. Je willen toch as t eefkes kin drokte vermieden, gien mins zit te wachten op onrust.
Wij hemmen et rondje deur et Roege Bos zo goed as voltooid as we hiel ien verte et brugke zien woarover we weer teruglopen kinnen noar de bewoonde wereld. Mor, dat is nog n beheurlek stuk lopen. Dus zeit mien vrouw, a-we nou hier eefkes deursteken, et diekje oaf, dan scheelt dat al gauw twee keer twee honderd meter lopen. Et liekt mij niet de makkelekste, mor wel de körtste weg, dus ik goa akkoord. Ik pak e hond van heur over en trek hum zo veul meugelek noar mij toe. En dan goan we voetje veur voetje noar beneden, noar et voetpad dat doar n meter of vier onner ons deur lopt.
Ik bin van de vier meter zo n beetje drie meter oafdoald as ik ienenent om de raand van et bos n grode lösse hond aan kommen zie. n Forse Berner Senner die bliekboar löslopen mag van zien boaskes. Mor die boaskes zie ik nog niet. De hond komt ien snel tempo op mij en onze logeerond oafrennen en duukt met één forse beweging boven op e swarde labrador. Die let hum niet op e kop zitten, rukt ien één keer de lien lös en stoeit met e zulfde kracht terug. Net as de beide grode honden rollebollend over mekoar hin dukeln, en ik allinneg nog mor de haspel ien mien hand heb, zie ik ien e verte twee personen aan lopen kommen die zunder eneg resultoat de hond die bliekboar van heur is terugroepen.
Vulen ons net n twee-mans ME groepke die supporters van e harde kern van Grunn of Cambuur van nkander te scheiden.
Ientussen lever ik slag om e logeerhond bij me te holden, mor dat lukt niet omdat de hond zien lange lijn allang oaf rold het. Dan kommen man en vrouw der aan om heur hond op te hoalen. Man blift zo’n vitteg meter achter, dus de vrouw komt as eerste helpen. Met ons beiden proberen we de honnen te scheiden. Vulen ons net n twee-mans ME groepke die supporters van e harde kern van Grunn of Cambuur van nkander te scheiden. Op eens i-der rust. De man is ok dichterbij kommen en pakt zien Berner Senner bij e halsbaand en lopt weg. Dan marken zien vrouw en ik dat we deur de lange lijn van onze logeerhond aan n kander verbonden binnen. Zunner dat we der oog veur harren het onze logeerhond n meter of vief van zien lange lijn strak om ons hinne wikkeld, t is net of we deur de honnen arresteerd binnen. Et boazinnetje van de Berner Senner en ik stoan stak tegen n kander aan. Dan zie ik pas dat ze blond hoar het. Zo dicht heb ik nog nooit tegen n blonde vrouw aan stoan. We begunnen beiden te laggen en deur e lien stukje veur stukje oaf te rollen kinnen wij nkander bevrijden.
Et bliekt achter oaf dat dit gebied deur de gemeente Grunnen tot lösloopgebied veur honnen verkloard is. A-we n beetje van e schrik bekommen binnen, besluten mien vrouw en ik, aandermoal toch mor over Diamantloan en Travertijnstroat te lopen met e hond.
Wij snappen wij dreks ok woarom et natuurgebied hier ien Vinkhuuzen et Roege Bos hiet – je kinnen der e wildste taferelen metmoaken, doarveur huuf je niet per se noar n dating site toe te goan.