Een aantal joaren heb ik deel uutmoakt van et Projekt A-7 Veilig van Rijks Waterstaat Noord. Dat von ik eileks toch wel weerdevol omdat je as panellid van dit projekt joen ervoarings met et gebruuk van de snelweg van Grunning noar Heerenveen, die uuteindelek uutkomt ien Noord-Holland, met aandere mensen delen konnen. Aale drie moand kreeg ik dan n vroagenliest toestuurd met standoard vroagen veur elk en een, en ook genog ruumte veur je eigen bemarkings.
En aan t enne van t joar dan stuurde de projektleider ons een overzicht van e gebrukers ervoarings van aale mensen die aan t projekt metdoan harren. Dat was biester interessant, want dan kwammen je der gauw genog achter of joen eigen ervoarings n beetje overeenkwammen met die van e aandere regelmoatege reizenden over dizze snelweg.
Och, der binnen altied wel dingen die joe opvallen. Vertroaging op iedere keer t zulfde stuk snelweg, bodde veul oafval dat deur sommege chauffeurs onner et rieden toe t roam uutgooid werd, rechts ienhoalen op e meest onverwachte momenten, en, veural et snieden en et sneden worden dat veur sommige van de bestuurders liekt te heuren tot et normoale besturen zoas zij dat tenminnen zien.
Mor wat ok knap lasteg weden kin dat is as vrachtwoagens, die aale doagen ien groten getale over onze Rieksweg scheuren onner et rieden een deel van heur vracht verliezen. Dat kin iets kleins weden, zoas mij gebeurde op 11 september 2001 ter hoogte van e Matsloot, n dik uur noa de tweede aanslag op e Twin Towers. Ik har e kiender metnommen uut school ien e Stad, en zij hielden niet op met proaten over wat der kört doarveur ien New York gebeurd was. Ze koakelden aal mor deur. Dreks veur mij op e rechter rijstrook n vrachtwoagen van een bouwbedrief uut Nuus. Doar richtte ik mij op, bij aale onrust over de terroristische aansloagen van die mirreg. Doe mij dan mor gewoon Nuus, ien t Westerkwartier dochde ik, terwiel ik weer wat rusteger begunde te oademhoalen.
Ik har aal zien dat de bovenkant van de vrachtwoagen veur mij dichtdrukt wer deur twee lange ploaten, één links en één rechts. Ik har et nog niet docht of zo ieneenen vloog een van de grindsteentjes die boven ien e loadbak lagen net deur e kleine spleet tussen de oafdekploaten deur wegvliegen. Mor echt goed zien kon ik et niet, want op t zulfde moment dat ik iets meende te zien kwam der en harde knal tegen onze veurruut aan met de kracht van n pistoolschot. Ik schrok mij beroerd, en de kiender die et nog volop harren over de aanslag ien New York schrokken heur ok beroerd en doken ien paniek op de vloer van e auto. t Wer opslag stil, hiel stil.
Ik keek noar de veurruut en zag n ster met aalemoal kleine scheurtjes der om toe. Ik kon de kiender dreks geruststellen, t was mor n steentje tegen de veurruut, mor de drie pubers achterien moeken de ien heur verbeelding al hiel wat aans van: ‘Het klonk alsof we werden beschoten’, zeden ze aale drie.
‘t Liep goed oaf, en toen we bij de oafslag Niebert-Boerakker kwammen ging et gesprek over de grindsteen die de vrachtwoagen veur ons verloren har al gauw over ien de opgewonnen proat over de Twin Towers. Nou ja, zukse dingen melden je ok vanzulf op joen antwoordformulier.
Aandere sensoatsie
n Hiel aandere sensoatsie moek ik met toen ik van mien waark kwam ien Steenwiek. Laange dag veur de klas stoan, moe vanzulf, mor onnerweegs wel eefkes pauzeerd bij et gehaktballen tankstation op de snelweg A32 bij Oldeholtwolde. Dat is wel belangriek, dat je noa een laange waarkdag eefkes kört pauzeren , ok al is t more vief menuten. Afijn, de gehaktbal smoek weer geweldeg, en goed gehumeurd ree ik noa Heerenveen weer de A7 op. Muziekje van Daniel Lohues der bij aan, dat ontspant zo heerlek noa een laange waarkdag. t Is n taai stuk, van Hearrenfean noar Drachten. Altied as ik Gorrediek veurbij was dan kreeg ik langzoamerhaand et gevoel dat ien e verte t Westerkwartier, en mien makkeleke stoel ien NIjbert al weer begon te gloren.
Dan toch eindelek Beetsterzwoag veurbij op Drachten aan. Messchien wieten joe wel dat a-jim e eerste oafslag Drachten bereikt hemmen dat der n poar honnerd meter laang noast e vangrail ien e middenberm der een stukje asfalt bij leid is, woarveur prezies is mij nooit dudelek worden, mor doar dochde een aandere automobilst dudelek aanders over. Ik bin net bezeg op mien gemak een langzoame vrachtwoagen op de rechter rijstrook ien te hoalen, ik kiek noar rechts, woar de vrachtwoagen riedt, ik kiek veur mij noar et verkeer op e linker rijstrook en hold goed oafsrand, want dat is ja belangriek. Ik constateer dat alles ien orde is, ik kiek veur de zekerheid nog eefkes noar links woar gien verkeer weden kin, en zie links noast mij gewoon doodleuk n automobilist die zo pas nog achter mij reed, mij links ienhoalen, over de smalle strook asfalt en et gras van de middenberm. Ik woan mij op et Formule-1 circuit, Max die ien e bocht binnendeur kroept bij n veurligger.
Dizze man hier verblikte en verbloosde ok niet, hij hoalde nog n poar auto’s ien, en prezies doar woar de extroa ruumte ophield en de vangrail ien de weg kwam te zitten voegde der, al sniedend tussen twee auto’s op e linkerboan ien. Et ging mor net goed. En de mensen veur mij die sneden werden wezen met heur vinger noar et veurheufd, met de bedoeling om te zeggen: Doe bist stoapel gek. De A7 het ja mor twee rijstroken, of je dat nou onhanneg vienden of niet, we moeten et der met doen.
Over de A7 kom ik zeker niet aale doagen meer, t waark zit der op. Mor oaf en toe veur familiebezoek of vekaansie is onze vertrouwde A7 verrekte hanneg, twee riestroken of niet.
Toen ik met mien waark stopt bin heb ik mij ok oafmeld as panellid van de projektgroep A-7 Veilig. Kloar is kloar, ik har der genog veur doan. En dan is et ok wel es fijn dat joe et zulf beeindigen kinnen as joe der aan toe binnen.
‘t Accent verlegt hum verkeerstechnisch noar de hoofdweg ien mien woonploats Nijbert, woar ik ien aal geval aale oavends tegen n uur of negen onze hond zien leste wandelingetje bezörg. Deur de weeks wiet elk en een die ien et Westerkwartier woont dat der ok ie e bebouwde kom van onze mooie dörpen voak, niet altied, mor wel voak te haard reden wordt, variërend van n beetje te haard tot hiel veul e haard.
Mor zundag soavends, kin ik jim vertellen, rond n uur of kwart over negen, ok wel es vief menuten eerder of loater, dan denk ik ien mijzulf dat et boetengewoon rusteg is, terwiel de hond zien plas döt kiek ik achterom, richting Tolbert: gien verkeer te zien. A-de hond zien plas doan het en weer deurlopt kiek ik de weg over richting Moarum. Ok niks te zien. Stil. Rusteg. Ongeveer vier seconden loater heur ik noast mij ZOEF en twee seconden doarnoa weer ZOEF en ik vuul letterlek et geluud van twee racende auto’s dwars deur mij hinne goan. En dan, of et nog niet genog is, nog n keer, n ZOEF met meer lawaai. Ik kiek verbouwereerd noast mij en zie twee race auto’s met n geschatte snelheid van 120 km per uur langs mij hinne vliegen, en vlak doar achter n joch op n snelle motor, De oafstand tussen de beide race auto’s schat ik op twee meter, de oafstand tussen de tweede auto en de motor beslist niet meer dan anderhalve meter.
As tiener ging ik met mien kameroaden noar de TT ien Assen. En doar konnen je de snelheden op et circuit vlak veur ons ok vulen deur de geluud trillings die dwars deur ons hinne gingen. En dan heurden wij de speaker vertellen dat as de mannen op de bocht links van ons oaf gingen en aan t remmen wadden altied nog n gemiddelde snelheid van 120 km per uur harren. Mor dat was op et TT circuit dat doarveur aanleid is en ok veur bedoeld is. Mor ien Nijbert, hartje dörp bij de kerk met aan weerskanten wonings is n hiel aander verhoal. n Verhoal woar je kold van worden.
Bert Weggemans