We schrieven juli 1995, hartje zummervakaansie. Noa een flink aantal bestemmingen ien binnen en butenlaand hemmen we dit joar besloten moar es een keer ien Nijbert te blieven.
t Is hier ja ook zo mooi, tenminnen as je t zien willen. t Oal Diep onner handbereik, dus we goan hoast aale doagen wel eefkes vissen met ons drieën. Mien beide zeuntjes hollen der slim van om met e fiets, of aanders met t autootje van mamme noar t gemoal te goan, en doar de hengels uut te gooien. En we vangen ook altied wel wat, ook al is t dan meestentieds klein spul, het plezier dat we met n drieën hemmen is der niet minder om.
En dan nemen we noatuurlek niet allennneg veur e vissen eten met, moar ook veur onszulf. Dubbele plak stoet met koek erop, of aanders een fruitreep of zukswat. En een thermoskan met kovvie, of n pakje sap – de kiender hemmen der al vanaf dat ze proaten konnen zulf een woord veur bedacht: een pakje sap hiet bij heur gewoon n fluppertje.
Noa n dag of wat begunt het ritme van bij huus wezen en vissen goan te wennen. En aan t enne van e eerste week begunnen de jongens veurzichteg aan te vroagen of ze misschien wel heur tent ien e tuun opzetten maggen, dat liekt heur wel zo mooi, gewoon bij huus, en toch kamperen. Dat vienen wij prima vanzulf, en zoaterdag nommerdag worden der twee kiendertenten opzet bij ons ien e tuun. De mannen hemmen t grootste plezier, en heur kleine zuske viendt t ook machteg interessant, veural as de jonges heur s oavend loat ien e sloapzak schoeven om sloapen te goan. Spannend heur, viendt ze dat. Moar de jongens vienen t geweldig, ze vertellen e volgende mörgen dat ze nog nooit zo lekker sloapen hemmen.
As de eerste verrukking van t kamperen der een beetje af is ziet onze oldste zo ien enen een groot artikel ien t Nijsblad stoan: FC Barcelona houdt trainingskamp op velden VV Roden, stijt der. De duurbetoalde speulers van de equipe van trainer Johan Cruyff zal tien doagen te bewonderen wezen ien Roden. Gewoon op t trainingsveld. En af en toe speulen ze een wedstried ien e regio, zoas tegen SC Heerenveen. Moar, zo n training bekieken, dat willen onze mannen wel. En zo wordt t hoast ook gewoon: overdag eefkes noar Roden, en s oavends weer kamperen ien e tuun. t Is eigeleks wel hiel bezunder, aal die bekende speulers van e televisie bij joen ien e buurt. Opa en oma ien Roden harren ons vroagd of wij t gras bij heur maaien wollen – en terwiel wij noar Roden rieden zien we zo ieneens Romario op t fietspad noar Leek fietsen, met n hiel dikke assistenttrainer noast hum. Romario har et niet zo op trainingskampen, dus hij zörgde de der wel veur dat er al de tweede dag blesseerd wer, zodat hij n aangepast programma volgen mog. Dat was niet zo zwoar, wiet je wel.
Nou wollen onze jongens ook groag n handtekening hemmen van Johan Cruyff, en volgens de ienformaoatsie van de mensen van VV Roden mos dat niet zo moeilek wezen. Moar tussen Cruyff zien, en een handtekening scoren, doar zit nog wel eefkes n verschil tussen. Meestentieds stoan der noa de training wel zo n tweehonderd kiender te wachten veur n handtekening van e wereldberoemde voetballer. En Cruyff is naargens te beroerd veur, moar as er de eerste zesteg kiender veurzien het van zien krabbel geleuft er t wel, en lopt deur noar de kleedkoamers. En onze jongens stoan meestal niet veuraan ien e rieg, dus lukt et moar niet om de handtekening van de trainer ien heur boekje te kriegen. De meeste speulers hemmen ze al wel ien t schrift stoan, moar Johan wil moar niet lukken. En dan komt der een dag dag dat de mannen van Cruyff geen wedstried ien e regio speulen, moar gewoon een onnerlinge wedstried tussen Barcelona 1 en Barcelona 2. En dizze oavend binnen der moar n poar honderd toeschouwers, en hoast gien kiender. Dus onze mannen roeken heur kaans: en joa heur, diskeer stoan der noa e training moar zo n tien kiender te wachten op de grote meester, en dus kommen ze eefkes loater met n grode glimlach aanlopen, met elk een mooie leesboare handtekening van Cruyff ien heur schrift. Ik bin nou ook wel bliede, want ze waren al zo voak niet aan e beurt kommen, omdat e grote jongens aaltied veuraan stonnen, en de kleintjes hoast gien kaans kregen.
Wij stoan zo eefkes met n ander noa te genieten, as zo opeens assistenttrainer Tonny Bruins Slot en hoofdcoach Johan Cruyff op ons toelopen kommen. Bruins Slot die har zien Mercedes aan t enne van t trainingsveld parkeerd, net woar wij stonnen. Ik dacht: Nou of Nooit, ik vroag of onze jongens met Johan op e foto maggen. O ja, natuurlijk, zegt Cruyff, Hij leit zien rechterarm om onze jongste hinne, met zien linkerarm stijt der tegens onze oldste aan, hij het zien voetbalschoenen nog onner die arm klemd. Wij bedanken hum vriendelek, en zij lopen deur noar de kloarstoande auto. En wij binnen zo bliede as n stel jonge sprutters. As we thuuskommen dan stoeven de beide jongens op mamme aan: “Mam, Mam, we staan op de foto met Johan Cruyff”, roepen ze. Tuurelk is mamme ook bliede, en de volgende dag brengen we de negatieven noar Objectief op e Leek en we loaten der een mooie grode poster van moaken. Wat n geweldig plezier.
Op e leste dag dat Barcelona ien Roden toeholdt goan wij de speulers en Cruyff vanzulf noazwaaien as ze ien e bus veur de leste keer t trainingscomplex aan de Norgerweg achter heur laoten.
We kommen thuus, en de jonges binnen hoast wat sneu – t voetbal kieken is veurlopeg aflopen. Moar zoas kiender zo voak doen, hemmen ze al snel weer n nij idee: “Mam, mogen we pannekoeken bakken, bij ons in de tent”
Mamme probeert nog: dat kan ja niet jongens, want jullie hebben geen tafel in de tent. Maar die maken we zelf wel, roepen de jongens. Ze rennen noar e garage en kommen al snel met wat timmerholt aanlopen, en pabbe mag helpen de toavel ien n ander te zetten. Dat lukt, de toavel stijt niet hielmoal wodderpas, met t kin precies.
Nou ja, jem vulen t wel aankommen, nou kan mamme niet meer weigeren, en ze moakt beslag veur de jonges, en al hiel gaauw kommen de buurjonges der ook over toe, en zaten ze met n ander heerlek pannekoeken te eten. De hiele beslagkom is op n gegeven mement leeg, en de kleine mannen hemmen al net zo veul proatjes meer, de moagen zittten goed vol. Ze binnen der hoast mizzelek van.
Twee doagen bakken ze pannekoeken met n ander, en doarna is brood toch ook wel weer lekker.
Nou binnen de mannen allebeide al ie n e dertig, moar altied as FC Barcelona ien e proat te pas komt, dan hemmen ze t nog voak over die zummer dat ze niet op vekaansie gingen, mor toch kamperen konnen, en dat ze toch zo n mooie vekaansie had harren.
Bert Weggemans.