ZEVENHUIZEN-Gauke Poelman (66) uit Zevenhuizen zette met Snuffel en later Lake Side het Westerkwartier op de kaart. In het magazijn van de eerste winkel in de Tolberterstraat pasten wegens grote drukte mannen en vrouwen door elkaar spijkerbroeken aan. Als je de vele krantenfoto’s van weleer ziet, zie je eigenlijk wat een ‘jong broekje’ het eigenlijk was. Hij is nu ouder, heeft kanker overwonnen en zegt dat hij zich langzaam uit de kledingbusiness terugtrekt. Een gesprek met een man die nog niets van zijn jeugdige energie heeft ingeboet over onder meer Zevenhuizen, de kerk, Grijpskerk en zijn loopbaan.
ditisWesterkwartier: Het schijnt dat je tot voor kort beter de weg in China wist dan hier in de omgeving.
Gauke Poelman: “In China werd je vroeger wakker van de fietsbellen, tegenwoordig van claxonnerende auto’s. Ik heb veel tijd in het land doorgebracht en veel relaties opgebouwd. Ik doe nu de inkoop voor enkele relaties in Nederland en België. Ik heb altijd plezier in mijn werk gehad”.
Gauke staat op en laat in het kantoor jassen en blouses zien voor zijn handelsrelatie. “Ik doe de bovenkleding, mijn relatie de spijkerbroeken. In 1977 ben ik begonnen met een winkel in de Tolberterstraat in Leek. Ooit waren er 86 winkels tot in de Oekraïne. Ik heb de aanzet gegeven tot de verandering van Snuffel naar Lake Side. In die tijd zijn we ook gaan ‘groothandelen’ en verkochten we Cracker en daarna TwinLife aan de retail. In 2002 heeft Euretco de meerderheid van de aandelen overgenomen. Toen verschenen overal directeuren en werd ik de man die TwinLife ging runnen. Vijf jaar later wilde Euretco er weer van af en heb ik met een aantal mensen TwinLife teruggekocht. Ik ben nog wel trots op de winkel in Leek die door mij is opgericht en waar nu Shoeby Fashion in is gevestigd. Op een gegeven moment zal ik stoppen, maar wanneer? Reizen is en blijft leuk.”
ditisWesterkwartier: Ooit gedacht om te stoppen?
Gauke Poelman: “ Wat meespeelt is dat ik drie jaar geleden heel erg ziek ben geweest. Na een mislukte kaakoperatie bleek uit bloedonderzoek dat ik prostaatkanker had. Ze hebben me 4,5 uur geopereerd en 35 keer bestraald. Op een gegeven moment kreeg ik een heftige infectie. Op een zondagochtend werd de familie bijeen geroepen omdat het einde nabij was. Net op tijd ontdekten ze dat het de e-collie bacterie betrof en kon ik de juiste antibiotica krijgen. Toen ik ziek werd heb ik direct gemeld dat ik zou stoppen. Voor mij was het een teken van genoeg.”
ditisWesterkwartier: Ben je bang voor de dood?
Gauke Poelman: “Nee in het geheel niet. We zijn hier op aarde op visite en moeten er allemaal iets van maken. We hoeven gelukkig niet allemaal Messi of miljonair te worden. Ik vind wel dat ik nu extra tijd heb gekregen. Ik geniet enorm van mijn twee kleinkinderen. Daar ben ik erg dankbaar voor. In de kerk zeggen we tel je zegeningen, nou dat doe ik.”
ditisWesterkwartier: En je hebt ontdekt in wat voor mooie omgeving je woont?
Gauke Poelman: “Vorig jaar heb ik voor het eerst door het Coendersbos gefietst. Rondje Leekstermeer is ook prachtig en richting Veenhuizen gaan we ook regelmatig. Mijn vrouw Greetje is twee keer mee geweest op zakenreis naar China. Dat hoefde voor haar niet, want ze is verknocht aan Zevenhuizen. Het idee was om na het stoppen met werken te gaan reizen. Dat doen we nu op de elektrische fiets in de omgeving.”
ditisWesterkwartier: Je komt zelf uit Grijpskerk. Daar heb je Greetje leren kennen?
Gauke Poelman: “In El Sita in Grijpskerk heb ik Greetje voor het eerst ontmoet. Een beroemde bar destijds. Voor het gemeenschapscentrum De Burcht in het dorp heb ik nog kwartjes en dubbeltjes verzameld om het te kunnen realiseren. Het ondernemen zat er al jong in. Met vrienden haalden we de George Baker Selection en de Tee Set naar Grijpskerk. De Tee Set stond toen nummer vier in Amerika! Toen ik 17 was ben ik voor de MTS opleiding naar Zwolle verhuisd. Ik heb daar vier jaar gewoond en ben daar volwassen geworden. Doordat je er helemaal alleen voor staat heb ik geleerd mezelf te redden. Ook een prachtige opleiding. In een dorp als Grijpskerk word je nooit volwassen.”
ditisWesterkwartier: Met Greetje ben je een echte ‘Zevenhuister’ geworden. Als je met buitenstaanders over het dorp praat dan vindt men het maar een typisch dorp dat erg op zichzelf staat. Herken je dat?
Gauke Poelman: “Ssssssst, niet over praten. Als je hier een geheim vertelt, dan vertel je in vertrouwen aan je beste vriend wat je hebt gehoord.. Die vertelt het weer door aan zijn beste vriend. Mensen zijn niet rechtstreeks tegen elkaar. Ze zeggen wel dat belangrijke beslissingen na de vergadering onder de lantaarnpaal genomen worden. Ik denk wel dat wanneer hier wat beter gecommuniceerd zou worden er minder problemen zouden zijn. Het is ook een feestdorp, er zijn heel veel feesten. En als ze hier wat voor elkaar willen krijgen, dan wordt daarvoor alles op alles gezet. Kijk maar naar de plannen rond het Multi Functionele Centrum.”
ditisWesterkwartier: De kerk, waar je geregeld in voor gaat, is daar ook een mooi voorbeeld van en is prachtig verbouwd.
Gauke Poelman: “Daar hebben we met elkaar iets moois van gemaakt. Er zit bijvoorbeeld en geluidsinstallatie in van 50.000 euro. Alleen jammer dat het kerkbezoek achterblijft. Ik ben nu vijf jaar voorzitter en al mijn hele leven actief in de christelijke gemeenschap. Met 24 jaar was ik hier het jongste kerkenraadslid ooit. Voordat we naar de kerk gaan, kijk ik naar ‘hour of power’, een Amerikaans programma. Hier wordt de Bijbel heel praktisch uitgelegd, bijvoorbeeld hoe je meer plezier in je werk krijgt. Mensen denken aan overdreven Amerikaanse toestanden, maar dat is het zeker niet.”
ditisWesterkwartier: Komt het ooit weer goed met de kledingwinkels die moeten opboksen tegen de internet aankopen?
Gauke Poelman: “In ‘mijn’ tijd was mode meer in de mode. Mensen zochten in de winkels passende kleding. Dat blijft natuurlijk aantrekkelijk. Als je kijkt dat van alle aankopen ongeveer de helft retour gaat dan kan dat nooit uit. De internetprijzen zullen stijgen. Wehkamp bijvoorbeeld maakt verlies. Naast het voordeel van het passen in de winkel, kun je het artikel ook direct meenemen. En de winkelier weet vaak wat zijn klanten op modegebied kunnen waarderen. Er zijn altijd kansen. Groningen kent nauwelijks leegstand, de kleinere plaatsen hebben het wel moeilijk,” aldus de rasechte ondernemer.
ditisWesterkwartier: Hij wijst er op dat winkeliers vaak voor de nodige reuring in het dorp zorgen.
Gauke Poelman: “Ik ben een aantal jaren voorzitter geweest van de HV Leek en we hebben toen heel wat activiteiten op touw gezet. Dankzij de handelsvereniging kennen we bijvoorbeeld het truckersfestival, de wielerronde en het overdekte centrum De Liekeblom. Gelukkig komt de wielerronde terug in Leek, dat was echt een spektakel waar heel veel mensen op af kwamen met een groot randgebeuren.”