Zoas de meesten van jem wel wieten mag ik groag eefkes met de hond aan de wandel. t Laand is hier ook ja zo mooi, doar kin ik eernswoar slim van genieten. Niet allenneg van t prachtege gruunlaand met zien holtwaalen mor even zo goed van de dieren die k dan onnerweegs tegenkom. Dat kinnen net zo goed vogels of schoapen of peerden wezen, het moakt mij eigeleks niet uut, dieren heur ja ook bij e schepping die hum aaldoagen aan ons openboart. Genieten doe k veural van de weidevogels, meestentieds bennen dat dan de grode meeuwen, de scholeksters, en hiel af en toe wel eens een buizerd die mij gezelschap holdt, dan vlugt er gewoon veur mij uut. En regelmoateg stoan der ook van die prachtege Friesche Peerden ien een manege aan de Molenweg. Schitterende schepsels bennen dat, en ze hollen mij en de hond altied goed ien e goaten, ik toal heur wel es eefkes aan, en dan is t net asof mie begriepen. Ik bin en blief vanzulf een boerenzeun, die opgruid is met beesten. En van kleins af aan heb ik van mien olders leerd dat n dier ook n eigen toal het, en as je heur dan aantoalen ien die universele dierentoal, dan snappen ze je, en dan kommen ze op je toe.
As k dan bij Roesd de Molenweg oversteek noar t fietspad aan de Boerakkerweg, dan verheug ik mezölf al weer op de drie stukken gruunlaand aan e rechterkaant van t fietspad. Want ien die stukken gruun lopt der eigeleks altied wel n koppeltje schoapen. En t moakt niet uut of ze nou verder vot bennen of wat dichterbij, ze hemmen mij en de herdershond donders goed ien e goaten. En hoe komt dat? Ze wieten dat k altied t wel n goed woord veur ze over heb. Regelmoateg stoan ze bij de grode holten ruif woar altied van dat lekkere heu ien zit. En noast die ruif stijt een mooie grode bak woar altied roem wodder ien zit. Want dizze schoapen bennen gien gewone schoapen heur, t bennen bezundere schoapen, die op en top verzörgd worren. De eigenoar woont zölf veuraan de Boerakkerweg, en eerlek woar, ik zol niet eens wieten wat dizze man zien noam is, moar ik zie hum altied ien e weer met spullen veur zien schoapen. Altied is er wel gangs met n kruwoagen vol met stro of heu, of wat extra bijvoer. En nou bin ik moar gewoon n veurbijganger, moar je maggen best wieten dat k groots bin op dizze schoapenboer. De dieren zien der altied zo puik uut, zo gezond as n ieme, en altied vrolek ien heur menier van doen.
Lestdoags stunnen ze met nander veuraan bij de voerbak aan de dam. Nijsgiereg stonnen ze al op mij en mien Duutse herder te wachten. En ze bennen benijd wat k diskeer tegen heur zeggen goa. De zun schient zo prachteg over t bevroren gruunlaand, t is gewoon net n ploatje. En de schoapen hemmen ook weer goeie zin: ze kieken mij recht ien e ogen, asof ze zeggen willen: wat goan joe vandoag tegen ons zeggen? Der kommen zo moar woorden ien mij op: ik zeg tegen de schoapen: Jem zien der zo prachteg uut, jem bennen mooie schoapen, en jem hemmen t er moar goed veurstoan, moar dat komt noatuurlek ook umdat jem zo’n prima herder hemmen. Die zo goed veur jem zörgt elke dag weer. En opeens flitst dat zinnetje ien mien heufd veurbij, dat k al zo voak ien e Nijberter kerk heurd hem, en spontoan zeg ik tegen de schoapen: jem bennen schoapen van de goede herder. En doar bennen ze hielmoal met eens, en mien eigen herder viendt het ook prima.