Hemmen jem dat ook wel es? Dat alles jem bij e handen afbrekt? Dat alles wat je zo ’n dag preberen willen mislukt, doodgewoon de mist ien gijt? Alles vaalt je uut e hannen, en dan kapot vanzulf. Je willen eefkes met e fiets vot, en e baand stijt leeg. Je willen eefkes met e auto vot, en de accu begeft et veurgoed. Je hemmen kovvie zet en vergeten de kan der onder te zetten, want je werden net op t zulfde moment opbeld, en dan gijt de tillefoon veur, noatuurlek. Chaos niet te overzien, aanrecht vol met kovvieprut, en as je pech hemmen bennen ook nog de stoppen der uut klapt.
Nou, zukse doagen heb ik voak genog, en jem ok wel denk ik
Mor, die aandere kaant bestijt noatuurlek ook he? Doagen dat jem bij je zulf denken: Hoe heb ik het nou vandoag – alles gijt ja zo mor gladjes, zunder ook mor de minste rimpeling. En alles dut het. Niks weigert dienst, alles klopt. Zukse doagen heb ik ook wel es hur, hiel af en toe. Mor der bennen vanzulf ook minsken bij wie het eileks aaltied wel oareg goed gijt. Ze hemmen geen of weineg ziekte ien t gezin, en as t veehollers betreft: ook weineg ziekte met e dieren, hoast gien veeartskosten, en hoast gien staarfte onder heur vee. En as t minsken betreft die ien loondienst bennen: ze hemmen waark wat heur voldoeneng geft en ook nog es oareg betoald wordt. En ze hemmen nog nooit n ontslag metmoakt, nog nooit heur ienkommen veur t gezin verloren. En dan hemmen je noatuurlek ook de onnernemers, minsken met heur eigen bedrief dat goed lopt, weineg met verliezen te kampen hemmen, en heur personeel niet huven te ontsloan.
Tot dizze leste categerie beheurt de hoofdpersoon van dit verhoal: Hendrik, hiet er. Zien opa hiet Hennek, mor al vanof de kleuterschool het juf der Hendrik van moakt, dat was wel zo modern vond ze, en dan kon t kiend der loater ook niet ploagd worden met zo n ollerwetse noam as Hennek.
En dat harren Hendrik zien pabbe en mamme ook wel net zo goed vonnen, dus t was bij Hendrik bleven, ook op de legere school, op de LTS, de MTS en de HTS. Hendrik was zo n jonkje die aaldernoast goed leren kon, en dus was er aal een stapke hoger klommen, aaltied op t advies van zien leroaren, die wel schik harren van dit ijverege jonkje. En Hendrik kon niet allenneg goed leren, hij was ook meroakels hanneg met aalerhande technische voardegheden. Hij was nog mor n joar of dertien toen er ien pabbe zien schuurtje al van allerlei technische dingen moek. Aaltied van stoal, iezer of holt, Hendrik har overal wel hannegheid ien. En hij knuterde zoveul dingen ien n ander dat pabbe en mamme al gaauw es n moal zeden: Hendrik, doe kist al dat spul wel verkopen jong. Dan verdienst er ook nog wat aan. De kennessen van Hendriks olders en de buren vernammen ook al wel wat veur hannege dingen Hendrik ien t schuurtje ien n ander zette. Het waren voak dingen woar ze zulf best wel verlet om harren. En veur n poar tientjes kon Hendrik ze wel ien n ander zetten veur zien klanten.
Eigen bedriefke
En zo kwam het dat, toen Hendrik met mooie cievers afstudeerde aan de Hoge School veur Techniek ien e Stad, er eilek s al min of meer n eigen bedriefke har, woar er goed met verdiende. Zien pabbe har hum stimuleerd, vanzulf, hij zee tegen zien zeun: doe gijst moar gewoon deur met dien eigen affeer, waarkst haalf ien dienstverbaand veur e boas, en dan wil ik dien boekholling wel veur dij doen. En zo gauw astoe genog winst moakst dan heurst doe dat van mij, en dan nemstoe mor ontslag bij de boas en dan kinst gewoon wieder goan met die eigen onnerneming.
Doar har Hendrik wel oren noar. Hij waarkte twee joar ien loondienst, en zien eigen bedrief ging van wonder en geweld, de onnerneming groeide as kool. En noa t tweede joar har Hendrik al zoveul winst moakt dat zien pabbe hum t goede bericht brochde: Hendrik mien jong, hol moar op bij dien boas, vanaf nijjoar bistoe hielmoal zelfstandeg. En as ik dij was dan zol ik mor twee jonges ien dienst nemmen, doe hest nou al zoveul waark, dat kin gemakkelk uut veur dij.
Hendrik har nooit eigenwies west, en lusterde goed noar zien pabbe. Hij zee zien boan op, en gung hielmoal zelfstandeg wieder. De beide jongens die er aannommen har waarkten slim best veur hum, want Hendrik was n goeie boas. En zoas dat meestal gijt met bedrieven die t goed doen, noa n joar of tien har Hendrik al twinneg man aan t waark. Hij har hiel best personeel uutzöcht :
Hendrik was wies met heur, en zij warren wies met Hendrik as heur waarkgever. Tot zo ver niks biezunders, zallen jem denken. t Ging allemoal Crescendo met Hendrik en zien bedrief. Eileks nooit tegensloagen – t enege wat hum nog niet aanwaaien kommen was, dat was n oarege vrouw. Mor, dochde Hendrik, beter gelukkeg vrijgezel dan ongelukkeg getrouwd. Hendrik was al niet zo bodde jong meer, hij liep al tegen de veerteg, toen er bij toeval zo opeens tegen een alleroardegst wichtje opliep. Hennie, hiette ze, en ze kregen verkering, en niet zuneg ook, want een joar loater, net veur zien 40ste verjoardag, trouwde Hendrik met zien Hennie. En kwam ze bij hum wonen ien zien woonboerderij op de Kuzemer. En nou was t ploatje ook wel compleet: twee joar loater wer heur eerste geboren, een meiske die ze de noam Anna gaven, noar Hennie heur moeke, en twee joar doarna wer der een zeuntje geboren, Hans hiette er, noar Hendrik zien pabbe.
t Gezin was slim gelukkeg. En Hendrik kniept humzulf wel es eefkes ien e aarm: dat ik zoveul geluk heb, denkt er. t Lopt tegen kerst, en Hendrik het n zoal afhuurd bij Zalencentrum Balk ien Zuudhörn. Hier gijt er Kerst vieren met zien personeel. Op e vrijdag veur kerst bennen zien mannen om drie uur vrij, en dan goan ze met nander noar Balk, woar ze verwacht worren veur n borrel en n fijn kerstdiner.
Ze hemmen t allernoast noar e zin – der is veul vrolekheid, der wodt lacht, en tegen haalf zes worden de mannen aan toavel vroagd, want t is tied veur t kerstdiner. Ook dat vaalt goed ien e smoak, t eten is prima, en e drinkerij ook. Zo tegen haalf negen stijt Hendrik op, en richt een woord tot zien mannen: Ik bin slim trots op jem, zeid Hendrik, jem hemmen weer goed waark afleverd dit joar, wij hemmen aaltied goeie afzet had, en n nuvere winst moakt zodat ik jem ook dit joar weer zunder problemen een fijne dertiende moand uutkeren kan. De mannen zörgen veur applaus, want dit nijs heuren ze groag, vanzulf. En bij t weggoan doalek, zeid Hendrik, dan pakken jem joen eigen kerstpakket moar van de versierde toavel ien e lobby van t zoalencentrum, joen noam stijt der al op…
De mannen lopen op Hendrik toe en langen hum de haand. Om te bedanken veur t fijne diner en aale aandere goede eerbewiezen. Mannen, zeid Hendrik, kieken jem wel goed uut zo doalek, t is slim duuster, en der is gien moan die schient. Dus kiek goed uut, en kom veileg noar huus. Komt veur de bakker, zeggen de mannen, en ze goan met n aarmzwaai t zoalencentrum uut. Hendrik lopt op de bar aan en rekent af met Balk. Dan gijt er zölf ien buten en start zien Mercedes. Wat bin ik toch een bofkont, denkt er bij humzölf: n gelukkeg gezin, n prachteg bedrief, fijn personeel en ook nog een Mercedes onner e kont, en gien kleintje hur, Mercedes CLC vief cilinder, 2.7 liter diesel CDI. Veurzichteg stuurt Hendrik zien auto de parkeerploats af en voegt ien op de weg van Zuudhörn noar t Foan. Bliksem, denkt er bij humzölf, as er de bebouwde kom uut riedt: t is slim duuster, je kinnen hoast gien haand veur ogen zien. Ik kan t niet helpen, denkt Hendrik, mor as ik wat zien wil dan moet ik wel t grode licht der bij aan. En dat döt er ook, dan zigt er tenminsten woar er riedt.
[quote]Wat bin ik toch een bofkont, denkt er bij humzölf: n gelukkeg gezin, n prachteg bedrief, fijn personeel en ook nog een Mercedes onner e kont, en gien kleintje hur, Mercedes CLC vief cilinder, 2.7 liter diesel CDI. [/quote]
Hij is al mooi n eindje onnerweegs noar t Foan en dan wieder noar Nijkerk en dan bienendeur noar de Kuzemer, noar zien gezin. En net ien e leste bocht veur er Nijkerk ienrieden zal komt der een tegenligger aan. Hé! Verdikkeme, denkt Hendrik, nou moet ik dimmen, t is niet aans. Hij dimt zien grode licht, de tegenligger riedt hum veurbij, en net as er zien grode licht weer aandoen wil heurt er BONK aan e rechter ziedkaant van e auto. Nee!! Kreunt Hendrik, t is niet woar, ik heb wat roakt, zol t een hond wezen, of misschien n ree? As t nou mor gien persoon is. Hendrik het zien Mercedes ien 1 seconde stilzet en stapt uut, t haart bonkt hum ien e keel. Noast zien auto zigt Hendrik n schaduw leggen, t is gien hond, gien ree, mor t is een persoon. Hendrik roakt ien paniek en jammert: O O wat aarg, ik hem n voetganger roakt. De schaduw is ienderdoad n persoon met een dikke donkere winterjas aan met capuchon. Gelukkeg beweegt de schaduw, de capuchon gijt af en Hendrik zigt een vrouwspersoon leggen, zo te zien een jonge vrouw. De vrouw kreunt ook wat, mor is bij bewustzijn. Je hemmen mij wel roakt, zeid ze, mor ik heb niks broken of zoiets. Mor der is wel wat aans, ik bin 36 week zwanger, en as ik het goed voel dan bennen deur de klap de weeën op gang kommen. Hendrik zeid, ik zörg veur joe hur, ik bel onmiddellek de Spoed-dienst op van t UMCG.
Hij helpt eerst de vrouw ien de auto, en belt dan t spoednummer van t grode ziekenhuus ien e stad op. Hendrik zeid: ik heb ien t donker net een jonge vrouw aanreden die 36 week zwanger is, en deur de klap bennen de weeën begund. De dienstdoende assistent zeid: as ze verder niks broken het dan maggen joe heur wel ien e auto bij ons brengen, wij stoan met n team kloar om de bevalling te leiden. Hendrik kalmeert al wat, hij keert de auto en riedt in één stroal deur noar t UMCG. Wel n roare kennismoakeng zo, zeid de jonge vrouw, mien noam is Anneke, ik woon eefkes verderop ien Nijkerk aan de Bloemersmastroat, in n kleine gemeentewoning.
Mien noam is Hendrik, zeid de onrustege Hendrik, ik woon op e Kuzemer. Mor, moet ik joen man niet ook woarschouwen? Nee, zeid Anneke, dat huuft niet, t is voldoende as joe mien olders bellen, zij wonen ook ien Nijkerk. t Zit noamelek zo, dat mien vriend woar ik dit kiendje van verwacht vier moand leden bij mij weggoan is. Hij had nog gien behoefte aan n vrouw met n kiend, zee er. En bovendien, ze harren ook ja allenneg mor verkering, en t kon ook zo mor n kiend van n aander wezen. Doar het er mij veul verdriet met doan, zeid Anneke, mor t is goed zo, ik bin bliede met de zwangerschap, en ik wiet hiel zeker dat mien vriend de voader van t kiend is.
Hendrik zeid: wat er ook gebeurt, ik blief bij joe, en as wij zometeen ien t ziekenhuus bennen dan bel ik joen olders op, en mien eigen vrouw ook vanzulf, want die zal ok wel ongerust wezen, zo langzoamerhaand. Hendrik en Anneke kommen bij t UMCG aan en Hendrik parkeert de auto bij de Spoedingang. Doar stijt al n hiel team kloar. Zij nemmen Anneke van hum over, en begeleiden heur noar de verloskoamer. Ientussentied belt Hendrik Anneke heur olders op, en verzekert heur dat de aanrieding geen verwondings veroorzoakt hemmen bij heur dochter, mor dat deur de klap wel de bevalling op gang kommen is. Zal ik joe ophoalen ien Nijkerk en joe dan noar t ziekenhuus brengen, ik wiet woar Anneke is. Eerst schrikken Annekes olders hiel slim, moar ze kalmeren al wat as Hendrik zeid dat er der aan komt. Hendrik pikt de olders op bij heur thuus, en riedt met ze noar t Academisch ziekenhuus. As Hendrik hum doar weer meldt komt der al direct een verpleegster op Anneke heur mamme af: bennen joe de mamme van Anneke, dan maggen joe metkommen hur, de bevalling verlopt veurspoedeg, zoas t nou liekt wean kin t kiendje over n goed haalf uur geboren worden. Mamme lopt met de verpleegster met en Anneke heur pabbe blift bij Hendirk op e gang zitten. Dat is nou eenmoal t lot van mannen, in zulk soort kwesties, zeid Anneke heur pabbe.
[quote pull=”right”]Zij nemmen Anneke van hum over, en begeleiden heur noar de verloskoamer. [/quote]
Noa drie kwartier komt Anne heur mamme stroalend de gang op: pabbe, zeid ze tegen heur man, doe bist opa wodden van n gezonde kleinzeun, en ik oma, vanzulf. Pabbe en mamme omhelzen mekoar, en Hendrik feliciteert ze allebei. Mamme zeid: Anneke en de baby moeten eerst verzörgd worden, mor as alles kloar is dan kennen jem ook met noar binnen. Haalf uurtje loater is t zo wied, Anneke heur pabbe en Hendrik maggen noar binnen. Ien e ziekenhuuskoamer leit n hiel gelukkege jonge moeder met n prachtege wolk van n zeun. Wat is der nou toch n bult geluk op dizze kleine ziekenhuuszoal. Ientussen belt Hendrik zien Hennie op en vertelt wat der dizze oavend gebeurd is. Hennie is zo bliede dat Hendrik belt, want ze was al bodde ongerust wodden.
Hendrik zeid: ik breng eerst de olders van de jonge moeder noar huus ien Nijkerk, en dan kom ik zo snel as ik kan noar dij toe. Dat is fijn, zeid Hennie, onze kiender bennen ook nog op, die waren ook al zo ongerust woarstoe bleefst. Hendrik nemt afscheid van Anneke en zeid, dat as ze der aan toe is, hij groag n keer op veziede kommen wil met Hennie en e kiender. Anneke bedankt hum veur aale goeie zörgen, en dan brengt Hendrik heur olders noar huus. Ze biennen alle drie veraltereerd deur wat er dizze oavend gebeurd is. Annekes pabbe zeid, ook al is ze nou alleenstoande moeder, wij zörgen veur heur en veur t kiend, zij bennen vanaf nou alles veur ons. Bij t huus aankommen nemen ze afscheid van nander, Hendrik geft zien adres en telefoonnummer, zodat ze contact hollen kinnen.
Hendrik riedt noar huus en riedt veurzichteg ien t donker de laange ree noar zien woonboerderij op. Hennie komt der al aan rennen, en de beide kiender ook. Ze vliegen hum alledrie toegeliek om e haals,en goan noar binnen. As er ien zien luie stoel zitten gijt klimt t jonkje op Hendriks knie: Pabbe, zeid er, pabbe, hestoe … hestoe t kerstkiendje zien? Joa, zegt Hendrik, joa mienjong, ik heb t kerstkiendje zien, hier vlak bij. En jem maggen ook met om t kiendje te zien, en ook kedootjes metnemmen vanzulf. En dan is t ook bij Hendrik en Hennie feest, t is een Kerst om nooit te vergeten.