Jem bennen vast wel wat bekend op e Leek. Diskeer is De Tip de ploats woar et verhoal hum oafspeult. Veur degenen die niet voak op e Leek kommen: de Tip is de noam van et stroatje tussen Tolberterstroat en e Bosweg, et ligt aan de aanrie-route noar Park Nienoord.
Veur de meeste minsen stijt dizze lokoatsie ok wel bekend as et plakje woar visboer Nico Arends zien vaste stek het. Een mooi plakje ien hartje Leek, gelegen tussen de HEMA en et nije wooncomplex de Musketiers, de splinternije aanwinst ien et Leekster centrum.
Sunds corona gung ik hoast aale doagen wel eefkes met mien Duutse herder noar Park Nienoord – en kwam der dus eileks doageleks laangs. De herder is op leeftied, en de beslotenheid van e prachtege parktuun bevaalt hum hiel best. Der is rust, der bennen bankjes woar e boas regelmoateg eefkes zitten gijt, terwiel de herder hum op zien gemak ien t gras del lijt. Zo bennen we dan aalebeide gelukkeg, deur de rust, en de prachtege noatuur vanzulf, met die heerlek geurende wilde rozen. Wat ok hiel bezunder is, as jem een hond bij jem hemmen, hemmen joe ok aaltied wel proat onnerwegens.
En zeker ien een park woar je ok nog voak geliek gestemde minsen tegenkommen. Ik heb wel es tegen mien vrouw zeid: met n hond noast joe hemmen je gegarandeerd meer aansproak ien t dörp as dat je doar met n kienderwoagen of buggy, of hielmoal alliinneg lopen.
Sums hemmen je aansproak aan minsen die gien hond bij heur hemmen, zoas die Poolse vrouw die doar gewoon met heur man op n bankje zat te genieten. Op een zundagmörgen zee ze tegen mij toen ze mij met e herder aankommen zaag: Joelie zain geloekeg. Hond is geloekig, en jij bent geloekeg. En doar har ze geliek aan. En n poar week loater die bejoarde mevrouw die ien heur eentje aanlopen kwaam vanoaf e Börg noar terug noar de hoofdiengang: Wat heeft u een prachtige hond bij u, zeid ze – hij ziet er zo lief uit! Hij is ook lief hoor, zeg ik tegen heur, als u hem aaien wilt dan kan dat gerust. t Vrouwtje komt der aan schoeveln en aait de herder veurzichteg over zien kop. De hond viendt et geweldeg en kroept heur onmiddellek aan. t Olle minsje is hielmoal verrukt: ze zeid: die hond kent mij helemaal niet en is zo vertouwd en eigen, wat vind ik dit bijzonder. De hond glimt van trots noar heur en t ol minsje loopt stoareg aan weer verder, net as wij. Nog eenmoal kikt ze met een dikke glimlach weerom noar dizze herdershond. Ien aal geval weer twee gelukkeg moakt dizze zundag: de hond is zo wies as n sprutter, en veur t olle minsje kin de dag niet mooier begunnen.
Ien e loop van de tied kommen je zo verschillende minsen tegen, en op n oafstandje kinnen joe al wel zien of ze n proatje aanknuppen willen of toch mor liever deurlopen. Diskeer is et n zundagmirreg, as ik op et bankje zit ien et park op zied van e mooie smeediezeren hekken van de hoofdiengang met e gesmede letters N I E N O O R D derop. Een eindje verderop ien t gras achter de Rozenkoepel kom der een man allinneg aan, links het er een wandelstok en rechts n klein hondje noast hum. Hij is stoapelwies met zien viervoetertje, mor lopt hiel behoedzoam, een beetje veurzichteg, en dat zollen je niet verwachten van een man van hooguut n joar of vief en veerteg, zo as ik hum ienschat. Hij zigt der ok niet hiel toeschietelek uut, mor we kommen toch aan e proat met n beiden, te danken aan de beide honnen noatuurlek. Zo hiel geleidelelk aan geft de man hum wat meer bloot, hij voelt hum toch bliekboar vertrouwd om met mij een gesprekje aan te duurven.
Uut humzulf zeid er: ik loop niet zo gemakkelek, want ik bin veureg noajaar aan mien heup opereerd. De operoatsie verliep veurspoedeg en noa en week of zes met doageleks fysiotherapie mog ik al weer zulfstandeg kleine stukjes lopen met e krukken die ik metkregen har vanuut de uutleen-balie van t ziekenhuus. En toen dat de eerste poar keer goed ging bin ik stoareg aan wat voaker toe et centrum ienlopen met mien beide krukken. En wanneer ik doar aan toe was mog ik één kruk thuus loaten en kon ik et hondje weer metnemen. Die holdt der ook zo van om met mij met te goan.
Roepen en roazen
“Op n dag loop ik laangs de Tip”, en hij wiest doarbij met zien loopstok de plak aan die er bedoelt: hij bedoelt de parkeerploats achter de HEMA en de geriffemeerde kerk. Ongeveer haalverwege, zeid er, heur ik bij een parkeerde auto n bult lewaai. Roepen en roazen en tegeliek ok het schreien van n meiske. Ik denk die minsen bennen hulp neudeg en dus loop ik met mien kruk en e hond noar heur toe. Ik zie een man van middelboare leeftied ienklappen op een meiske van ik schat n joar of vieftien, bliekboar zien dochter. Het meiske reert en zo te zien stijt heur mamme der machteloos bij.
Ik loop der op toe en pak de man bij zien scholder en zeg: Hol doar es gauw met op! Dan is de agressor eefkes oafleid en krieg ik de klappen, alhoewel ik nog met een kruk loop. n Eindje verderop stoan vief plantsoenmetwaarkers die et spektoakel op körte oafstand met kriegen. Eén van heur belt 1-1-2 en al snel komt der een dienstwoagen van e plietsie Leek aanrieden met twee agenten. Ze stappen uut en hollen eerst de agressieve man aan en doen hum de boeien om. Veurdat ze met de arrestant wegrieden zeggen e agenten tegen moeder en dochter dat zij met heur beiden noar huus maggen met eigen auto. Dan zeid een van de agenten tegen heur: wij hebben eerst n gesprek met deze meneer en als hij wat bedaard is bellen wij u op. Onnertussen maark ik dat ikzulf der ok niet ongeschonnen uutkommen bin. De agressieveleng het mij knalhard roakt op mien aarms en mien scholder. Gelukkeg het er mij niet tegen mien opereerde been aan knalt, dat scheelt tenminnen wat.
De vrouw biedt heur verontschuldengs aan en zeid dat heur man wel voaker last het van lözze handjes. Terwiel ik oafscheid stoa te nemmen van moeder en dochter komt der al weer n aander politiewoagentje aanrieden. Een agent stapt toe zien dienstwoagen uut en lopt eerst op mij oaf, en dan op de gemeentewerkers. Hij vragt mij of ik mien verkloareng oafleggen wil op et buro Leek, en de minsen van de plantsoenendienst kriegen et verzoek om aan et enne van heur waarkdag ok eefkes langs buro Leek kommen willen om doar et ooggetugenverslag te vertellen.
Mien gesprekspartner zeid dat er zien verkloareng oafleid het en dat ze hum vanuut buro Leek op e hoogte hielen van de veurtgang van dizze aangifte wegens mishanneleng. t Komt der op del, zeid er, dat de agressor hum de eerste weken noa et incident op t buro melden moest, en noa de uiutvoerege gesprekken met zien gezinsleden was de keuze uut een een justitieel vervolg of een schikking met de bereidverkloareng van de agressieve man verplicht met doen te willen aan hulpverleneng van t de psychiatrie. Mor ik mocht as slachtoffer bepoalen of ik strafaangifte doen zol, met automoatsich een jusititieel vervolg. Ik heb tegen de plietsie zeid dat ik doar eerst es goed over noadenken moest. Loat hum eerst mor es n pooske sweten, zee ik, en doar kon ok de plietsie prima met leven.
En zo kin een houwerij op de Tip nog best wat consekwensies hemmen, heur ik dizze zundag op mien ommetje deur Park Nienoord.
Bert Weggemans