Et zal jim niet ontgoan weden – t onkruud is weer ien et laand. Veurjoar is eileks ongemarkt ien zummer overgoan, al hield dat niet zo bodde over. Mor ondanks e overvloedege regen die we e leste weken had hemmen, binnen de temperaturen toch geleidelk aan omhoog goan. Der binnen doagen bij dat we meer regen as zun had hemmen, mor a-je dan de kop zo nou en dan eefkes ien buten steken dan is et toch beslist niet kold. Hoe kin dat toch met die noatuur, je kieken toe et roam uut, zien al dat vocht ien druppels om del kommen, zien verders allinneg donkere wolken, en dat is et toch zo mor achttien tot twinneg groaden, en vuult et aangenoam aan.
Wat de tuun aanbelangt binnen der veur- en noadelen. Aldereerst begunnen de stekjes en planten die jim met groot enthousiasme poot hemmen aldernoast te wazzen. Et liekt sums alsof der ien n week per stekje n hiele plant bijkomt. Dat dut je goed, en geft je moed veur de toekomst. En messchien ok wel hoop op n mooie zummer, al kin je doar nooit hielmoal van op aan.
Wat et noadeel betreft: ok et onkruud begunt as n wilde te groeien – harren je net twee week leden nog aale onkruud op de opritten bij huus der uut peuterd, zou stijt et alweer eigenwies boven e tegels uut. Je loaten et nog mor n twee week geworden en dan wor je toch al weer knap saggerijneg. k Moet der wat aan doen, mor wàt dan wel? Nòg n keer met n scharp meske der tussen deur, doar heb ik gien zin meer in – en met gif sproeien, dat is ok al zo wat. As t echt niet aanders kin, oké, mor eerleks gezeid toch liever niet.
Vrouw heurt mij prakkezeren en zo ienenent zeid ze: nou stoe et der over hest: k Heb messchien nog wel n idee veur dien onkruud probleem op de opritten. Aale twee moanden krieg ik n brochure uut Duutsland met alderhande produkten. En nou viend ik hier zo mor twee hiele bladzieden met onkruudbranders. Zien der mooi uut, warken op stroom, hemmen gien eulie of aandere brandstof neudeg, en moaken ok nog es n keer gien lawaai. En a-je dat dan vergelieken met de gemiddelde bladbloazers of grasmachines die deur n motor aandreven worden, dan moet dat n wereld van verschil weden.,
Nou, dat sprekt mij dreks al aan. Zoas we aalemoal wieten het precies n moand leden de Nederlandse cabaratier Youp van t Hek oafscheid nommen van et Nederlandse publiek woar der ienmiddels ruum viefteg joar veur optreden het. En ien één van zien leste interviews vertelt der alderhande anekdotes. Zo har Youp om zich concentreren te kinnen veur weer n nij programma ooit n hotelkoamer boekt ien n hotel midden ien e wildernis vam der Veluwe. Youp het drie nachten boekt, van woensdag tot vrijdag, dan kon der hum ja wis en zeker goed concentreren. Hij moes beslist gien oafleiding hemmen. Afijn, hij meldt hum vrijdag noa e mirreg bij de balie en let hum ienschrieven. Ien checken wordt voak zeid mor is gien Nederlands woord. Hij wordt vriendelek verwelkomd, krigt de koamersleudel met en gijt noar de meest rustege verdieping. Hij spreidt zien boeken en papieren over de hiele koamer uut, gijt aan et buro zitten en begunt zien papieren deur te nemen. Hij is nog gien vief menuten bezeg of der komt een jeep met n aanhangwoagen et terrein van et hotel op rieden. Niks aan e hand, denkt er.
Mor dat verandert al hiel snel. De mannen die toe e jeep uut stappen pakken heur materieel der uut, en nog gien twee menuten loater brekt der oorlog uut, tenminnen, zo klinkt dat ien e oren van de kunstenoar die n nije tekst schrieven wil. Zien concentroatsie is ien één keer weg. Hij gijt noar de receptie en vragt hoe lang die mannen met e bladbloazers nog van plan binnen deur e goan. De receptioniste trekt n bedenkelek gezicht en zeit dat et bedrief dat de klus aannommen het ien aal geval drie doagen bezis is. Dan besluut Youp de reservering te annuleren, wat de mevrouw achter de balie ok wel begript.
Zuks moak je liever niet met. En zuks doen je ok joen buren niet groag aan, dus zeit mien vrouw: probeer nou gewoon es zo n electrische onkruudbrander. Proberen kin ja altied mien jong.
Oaf en toe is et best praktisch om te luustern noar joen wederhelft, dus ik zee: Toe mor, bestel doe der mor één veur mij.
k Moet eerleks zeggen, toen et apparoat bij ons aankwam was dat beslist gien negatieve gewoarwording: t gloeiend hiete apparoat snittert met gemak deur t onkruud hinne, gien stinkerij, gien herrie, gien gif, en t schiet oardeg op. Mor zo as met ieder apparoat i-der op n bepoald moment vast ok een noadeel. Dat bliekt, op n vrijdagmirreg as de zun uutbundeg schient, de temperatuur al hoog oplopt, volgens weerinstituut KNMI et gevolg van de klimaatverandering die al drok bezeg is, en net op et moment dat dit tot mij deurdringt kom ik aan et begun van de oploop noar onze veurdeur. Der binnen wat stukken gras van et gazon wild deurgroeid, ze besloan al twee hiele klinkerstenen woar de oploop met bestroat is. En omdat et gras kurk dreug is vatten de stukken gras die ik wegbranden wil zo ienenent vlam, en niet weineg ok! De komt n rookontwikkeling, niet zuneg.
Dizze eenzoame tunier ie zo goed as onzichtboar worden veur minsen die deur de stroat fietsen of rieden ien heur auto. Ik zörg dat de vlammen doofd worden, mor de rook blift nog wel eefkes hangen. Dan komt de van uut de nije buurt n jonge mamme met twee kiender op heur fiets uut de rookwolken teveurschien. Ze stopt bij mij en zigt der bar ongerust uut: O, zee ze, ben jij die pyromaan. Ik fietste met mijn kleintjes door het nieuwbouwwijkje hier achter toen ik ineens heel veel rook zag. Er was verder niemand op straat en ik was zo geschrokken dat ik overwoog de brandweer te bellen, maar nu ben ik gerust, t is vals alarm. We proaten eefkes, dan stapt ze weer op e fiets en vervolgt heur weg.
Zo ie je mor weer, ok al hemmen je nog zo goed noadacht over de aanschaf van n nij apparoat, der binnen toch ok altied weer ontwikkelingen die je niet ien e peiling hemmen.
Jim aalemoal goeie zummervekaansie toewenst!