Wij wieten alemoal wel wat of wij bedoelen met het woord kienderspel. t Stijt jem ja dudelek veur e geest wat de spreker met t woord bedoelt. En op tilleviezie heuren je het ok ja voak genog: as der één west is die de aander beduveld het, mor t nog hielmoal niks is vergeleken met hoe de supercriminelen de eigen groepsleden net zo goed as onschuldege minsen besodemieterd hemmen, dan wordt der ok voak zeid: doarbij vergeleken is dat aandere ja niet meer as kienderspel.
Mien verhoal gijt dit keer over de letterleke betekenis van t woord, en dat de gevolgen doarvan sums ok niet mizzelek bennen. Dat goa ik jem vertellen ien mien nije verhoal.
De hoofdpersoon ien dit verhoal hiet Stoffer. En umdat zien pabbe ok Stoffer hiet kinnen wij de mannen eileks niet aanders as grote Stoffer en kleine Stoffer. En omdat kleine Stoffer zo n hiele mond vol is noemen wij t jonkje gewoon Stoffertje. Dat wiet elkeen wel as der bedoeld wordt.
Stoffertje is n beetje n bezunder jonkje. Hij is acht joar old, woont bij zien pabbe, zien mamme is veur n poar joar leden uut e tied kommen. En hoewel zien mamme al hiel laang ziek was, kin Stoffertje der mor moeilek aan wennen dat er nou gien mamme meer het. Zien pabbe dut zien best, mor hij is der laang niet aaltied, en dan is Stoffertje noa schooltied allinneg thuus. As de buurjonkjes der bennen dan gijt er doar voak hin te speujlen, mor vandoag bennen e buren der niet. Buurman, die boer is, is op t laand bezeg met zien trekker, en dat is bepoald niet bij de deur. Buurman het stukken laand die vlak bij zien boerderij keggen, mor ok n poar stukken die vèr vot leggen. En doar is er nou aan t ploegen. En e boerderij stijt leeg en verloaten. Mamme is met e kiender noar opa en oma, en as Stoffertje aan e deur komt om te vroagen of er bij e buren speulen mag is der gien mins aanwezeg.
Stoffertje dinkt bij humzulf: Hè, wat stom. Ze bennen der niet, en nou heb ik niks om te speulen. Mor dan begunnen zien ogen te glimmen: hij dinkt bij humzulf: dit is ok wel weer es mooi, zo n hiele boerderij veur je zulf te hemmen. Hij dinkt: as ik nou es stiekem wat lucifers bij pabbe uut e keuken hoal en dan probeer op buurman zien boerderij n vuurtje te stoken? Stoffertje dut wat er bedocht het, hij lopt e ree af noar pabbe zien kleine wonenkje, pakt n deuske lucifers van t aanrecht of en lopt terug noar e boerderij van e buurman. Eerst probeert er ien e slootwal van buurman t dreuge gras ien t braand te steken, en dat gijt geweldeg. Mor t is mor n klein vuurtje, en e vlammen doven vanzulf. Hij dinkt bij humzulf, as ik nou es probeer ien e grote heuschuur n vuurtje te stoken, doar waait het niet, en gijt t vuurtje ok niet vanzulf uut.
Hij schoeft de baanderdeur n stukje op zied, en glipt noar binnen, toe e grode schuur ien, woar e buren t heu opsloagen hemmen, net zo goed as groanzakken en kunstmest. Hij viendt et wel spannend, zo allinneg ien e grode boeren schuur. t Is stil, der is gien mins, en t enege geluud dat er heurt is t zachte geloei van e beesten die één scheidengsmuur verder op staal stoan.
Stoffertje klimt via e ladder omhoog toe t heuvak ien en strikt veurzichteg n lucifer af. De eerste mislukt nog, mor e tweede, die dut t geweldeg. Een mooie grode vlam, en t eerste bosje heu vat vlam. Stoffertje is verrukt, wat is dit mooi. Mor opeens, zunder dat er t deur het, is t vuur hiel groot worden, hij wil t nog uut proberen te moaken, mor is kaansloos tegenover e vuurzee die ien n paar tellen ontstijt. Het lukt hum nog net om via t laddertje noar beneden te klimmen, mor doar is ok ales wel met zeid. Hij komt nog net toe e schuur uut, en as er buten stijt zigt er overal a vlammen uut t dak van e schuur kommen. En overal is rook. Stoffertje roakt ien paniek en gijt noar de aandere buren van zien buurman, en doar is gelekkeg de buurvrouw thuus. Stoffertje zeit eerlek wat er doan het, en buurvrouw schrikt heur beroerd. Wat nog n geluk is, dizze buren hemmen as enigen ien e buurt tillefoon, en zij slagt alarm, ze belt e brandweer. Ien körten tied is t één en al rook en vuur, aandere boeren kommen te hulp en begunnen vast te bluzzen. De schuur en t vee bennen niet meer te redden, mor t woonhuus kin misschien nog red worden. Met emmers wotter die ze toe e sloot uut hoalen doen ze wat mor enigszins meugelek is. Ze hollen de muren van e boerderij nat, net zo laang tot de brandweer der eindelek aan komt. Dan begunt het grode bluzzen, en, zoas gehoopt, kin t woonhuus spoard worden. Mor ale drie e boerenschuren, veestallen en piekehokken, goan verloren.
Op één piek en één koe noa bennen der geen dieren die de braand overleven. En s oavends is der een grode foto van de brandende boerderij op het toenmalege NTS-journaal. Vremd, dat je opeens de boerderij van je zus en je zwoager en heur kiender op tillevizie zien. Wel n eer, om op tillevizie te kommen, mor je harren nooit dizze aanleideng hemmen wild. De boerderij, die wer stukje bij beetje weer opbouwd, der werd ok weer nij vee aanschaft. En e heuschuur wer vervangen deur n splinternije grode boerenschuur.
En Stoffertje, zallen jem dinken, hoe is t doar met oaflopen? Nou, Stoffertje verdween ien een opvoedengsgesticht veur onhandelboare jongeren, en kwam der pas weer uut toen der achttien joar werd. En toe hij doar uut vrij loaten wer, kwam er weer op visite bij zien buren. Hij was onherkinboar veraanderd, Stoffertje was Stoffer worden.
Ik wol dat ik dit verhoal verzonnen har, mor t is jammer genog echt gebeurd, begun joaren zesteg, toen ikzulf tien was.
Meer verhalen van Bert lezen, tik in de zoekbalk op de site ‘weggemans’ in.